Chirurgiczne wydłużenie korony klinicznej należy do zabiegów mikrochirurgii przeprowadzanych w warunkach gabinetu stomatologicznego. Leczenie jest bezbolesne, ponieważ wykonujemy je z zastosowaniem komputerowego znieczulenia miejscowego. Koroną kliniczną nazywamy wszystkie elementy zęba wychodzące ponad dziąsło.
Czym jest korona kliniczna zęba?
Korona kliniczna to widoczna część korony anatomicznej zęba, wystającej ponad dziąsło. Dla przykładu – jeśli nad dziąsłem znajduje się korzeń zęba i jego korona, to określa się je mianem korony klinicznej. Nie jest ona objęta tkankami przyzębia i może być dłuższa lub krótsza od wspomnianej korony anatomicznej. Jeśli ząb jest zdrowy i prawidłowo rozwinięty,
korona kliniczna jest krótsza od korony anatomicznej, ponieważ część szkliwa jest zakryta dziąsłem. Inaczej ma się sytuacja w stanach chorobowych, wtedy bywa dłuższa od korony anatomicznej.
Kiedy stosuje się chirurgiczne wydłużenie korony zęba?
Chirurgiczne wydłużenie korony klinicznej ratuje ząb przed ekstrakcją, zapobiega stanom zapalnym oraz cofaniu się dziąseł do tyłu. Zabieg wykonuje się w przypadku, gdy ząb złamie się pod dziąsłem lub nastąpi głęboki ubytek próchniczy, sięgający poniżej linii dziąsła.
Wydłużenie korony zęba nie jest skomplikowane, ale przeprowadzane jest etapowo. Na pierwszej wizycie, po zapoznaniu się ze stanem jamy ustnej, lekarz wykonuje znieczulenie pacjenta. Następnie odsłania granicę zdrowej tkanki zęba, aby nie była ukryta pod dziąsłem. Aby mogła nastąpić zmiana położenia dziąsła, lekarz dokonuje minimalnej redukcji kości zęba. Po około tygodniu pacjent wraca, abyśmy mogli rozpocząć kolejny etap leczenia. Przez ten czas powstałe rany powinny się zagoić i można rozpocząć odbudowę zęba. W zabiegu wydłużaniu korony zęba zazwyczaj wybierana jest bardzo wytrzymała korona protetyczna z dodatkowym wzmocnieniem w postaci wkładów z włókna szklanego.
Po zakończeniu zabiegu pacjent odzyskuje piękny i zdrowy uśmiech. Pozwala on na wyleczenie poddziąsłowych ubytków, ale także stosowany jest do poprawy estetyki, a dokładnie właściwego usytuowania i zachowania proporcji zębów i dziąseł, tzw. estetyki białej i czerwonej.